Πρέπει να καταργηθεί το μνημόνιο; Απαντά ο Γ. Κασιμάτης

“Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν πρωτοδιάβασα το μνημόνιο” δηλώνει ο  Γιώργος Κασιμάτης, συνταγματολόγος του Πανεπιστημίου Αθηνών, από τους πρώτους που κατήγγειλαν την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου. Ενώ υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά σε διεθνή σύμβαση που μπήκαν όροι εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας και συνολικής δέσμευσης της δημόσιας περουσίας.

Συνέντευξη στην Άννα Δρούζα

– Δεν ξέρω πόσο καλά εμείς οι απλοί πολίτες, που δεν είμαστε νομικοί, έχουμε καταλάβει το μνημόνιο και τους όρους του. Είστε από τους πρώτους Έλληνες Ακαδημαϊκούς που καταγγείλατε την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου. Λέτε ότι οι όροι είναι εκμεταλλευτικοί, εκβιαστικοί, παράλογοι, και θίγετε ότι εμείς χάνουμε τα δικαιώματα της εθνικής μας κυριαρχίας κατά κύριο λόγο και επίσης δεσμεύεται το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στα χέρια των δανειστών. Πιστεύετε ότι ο κόσμος έχει καταλάβει πραγματικά τι σημαίνει αυτό το μνημόνιο;

Είναι πραγματικά δύσκολο γιατί και εγώ όταν το πρωτοδιάβασα δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεδομένου ότι αυτοί οι όροι δεν έχουν ξαναμπεί ποτέ σε διεθνείς συμβάσεις.

-Έχετε δει και άλλες συμβάσεις άλλων χωρών υποθέτω.

Το επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μόντι λέγοντας ότι εμείς δεν παραδώσαμε την κυριαρχία μας όπως έκανε η Ελλάδα. Επομένως από εκεί και πέρα, ήταν πραγματικά δύσκολο για τον κόσμο, και το αντιμετώπισα σε πολλές ομιλίες μου, οι οποίοι μου ζητούσαν να το πω με απλά παραδείγματα για να καταλάβουν. Δηλαδή να συλλάβουν αυτήν την παραχώρηση από την τότε κυβέρνηση. Μπορώ να σας πω επίσης ότι πολύ κακός είναι και ο δεύτερος όρος από πλευράς συμφερόντων που αφορά τη συνολική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας. Γιατί λόγω αυτού του όρου η Ελλάδα δεν μπορεί να διαπραγματευτεί οικονομικά με κάποια άλλη χώρα. Για αυτό ακριβώς αυτές οι συμβάσεις είναι ανίσχυρες. Το ξέρουν και γι’ αυτό δεν πέρασαν το μνημόνιο από τη Βουλή. Έτσι ανίσχυρο είναι και το δεύτερο μνημόνιο γιατί έχει τους ίδιους όρους.

-Όσο ανίσχυρες – όπως λέτε ότι μπορεί να είναι – χρειάζεται όμως καταγγελία, έτσι δεν είναι;

Αυτό φοβούνταν τα δύο χρόνια και οι δανειστές μας. Μια κυβέρνηση να εφαρμόσει ακριβώς ένα κανόνα του διεθνούς δικαίου που προστατεύει την κυριαρχία των κρατών και αυτός είναι κανόνας καταγεγραμμένος στον ΟΗΕ. Το έχουν αναπτύξει σε άλλες χώρες πάρα πολύ και έχει πολύ μεγάλη πρακτική σημασία. Να σας πω ότι η πρώτη εφαρμογή αυτού του κανόνα έγινε στο μεσοπόλεμο από την Ελλάδα. Ο τότε δικτάτορας Μεταξάς που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, βρήκε ένα δάνειο βελγικό. Η βελγική τράπεζα αξίωσε αμέσως. Είπε ότι προτεραιότητα έχουν οι βασικές ανάγκες άμυνας της χώρας μου και οι ανάγκες του λαού και δεν το πλήρωσε. Η Ελλάδα πήγε στο διεθνές δικαστήριο υπό την Κοινωνία των Εθνών.

-Σε ποιες περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί αυτός ο κανόνας;

Έχει εφαρμοστεί πάρα πολλές φορές και μάλιστα πρόσφατα από την Αργεντινή, τον Ισημερινό, μεταξύ Ρωσίας και Γαλλίας, και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Να σας εξηγήσω πως γίνεται αυτό το πράγμα. Και αυτό χρειάζεται ο κόσμος να μάθει γιατί αυτήν ακριβώς τη μέθοδο προτείνουν τα αντιμνημονιακά κόμματα, κυρίως ο κ Τσίπρας. Μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί διαφορετικές λέξεις, φράσεις, το πράγμα όμως είναι ένα. Η καταγγελία των διεθνών αυτών συμβάσεων. Τι σημαίνει και πως γίνεται. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο μπορεί να γίνει και μονομερώς, όπως μονομερώς μπορεί να γίνει και η κήρυξη της ΑΟΖ. Μονομερώς δεν σημαίνει βέβαια, πάει κάποιος με το δικαστικό κλητήρα και λέει δεν πληρώνω.

Ο πρωθυπουργός θα πάει στις Βρυξέλλες  και θα τους πει “κύριοι καθίστε κάτω να συζητήσουμε. Δεν αρνούμεθα ,ούτε θέλουμε να βγούμε από την ΕΕ ούτε από το ευρώ ,ούτε επιδιώκουμε να μην πληρώσουμε το χρέος μας. Θέλουμε απλά να εφαρμοστεί αυτός ο κανόνας που λέει ότι η κάθε χώρα ζητάει το ποσό εκείνο που μπορεί να αντέξει ο λαός της να εκπληρωθούν οι βασικές ανάγκες και να μην παραβιαστούν οι ανάγκες άμυνας της χώρας.” Αυτό μπορεί να υπολογιστεί λογιστικά. Πρακτική διεθνούς λογιστικής επιτροπής κάνει αυτή τη δουλεία. Οπότε εκεί ασφαλώς – δεν υπάρχει αμφιβολία ότι – θα αρχίσει κάποια επαναδιαπραγμάτευση.Οι βασικοί όροι ισχύος των δανειακών συμβάσεων είναι αυτοί που είναι, στη βασική σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης που απέφευγε όλο των καιρό να αναφέρει η Βουλή, οι πολιτικοί μας και τα ΜΜΕ. Εκεί βρίσκονται αυτοί οι δύο όροι και η ολοκληρωτική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών.

– Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει ο κόσμος τι εννοεί ότι παραιτούμαστε από δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας.

‘Οπως έχει ήδη ρυθμιστεί το πράγμα, οι δανειστές μας σήμερα, εάν δεν μπορούμε να πληρώσουμε κάποια δόση, μπορούν να επιλέξουν όποια παραγωγική πηγή που βρίσκεται για παράδειγμα στην περιοχή του Έβρου, που είναι παραμεθόριος περιοχή και εκεί βρίσκουν πετρέλαιο. Αυτό μεταβιβάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία, με εκτίμηση λογικά του αντίστοιχου ταμείου, που το αξιοποιεί. Όλα τα έσοδα πάνε απευθείας στους δανειστές, τίποτα δεν θα πάρει η Ελλάδα, αν δεν εξοφληθεί όλο το χρέος. Έχουμε το δικαίωμα να πούμε ότι αυτό παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία διότι εμείς εκεί θέλουμε να έχουμε ορισμένους αμυντικούς εξοπλισμούς, στρατό ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό δεν μπορούμε να το επικαλεστούμε.

– Έχετε δηλώσει ότι φεύγουν καθημερινά με αδιαφανείς τρόπους πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Ναι, είτε είναι οικόπεδο, είτε είναι ομόλογά είτε είναι υπόγειος ή υποθαλάσσιος πλούτος είτε είναι φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες.

– Πλήρης υποτέλεια λοιπόν.

Αυτή τη στιγμή επιλέγουν  ένα οικόπεδο για παράδειγμα, μεταβιβάζεται στο Tαμείο, χωρίς κανένα αντάλλαγμα από το κράτος και χωρίς να έχει τίποτα να φορολογήσει ή έστω να βάλει ένα τέλος . Όλα τα έσοδα γυρίζουν στο ταμείο αμέσως χωρίς να περάσουν από τον προϋπολογισμό για να φύγουν για τους δανειστές. Αυτές οι συμβάσεις συνήθως είναι των 75 ή των 99 ετών.

– Η λύση για σας κύριε καθηγητά είναι η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου;

Λύση για μένα είναι να καταργηθούν όλα αυτά. Αυτοί είναι όροι του ΔΝΤ, όχι νόμιμοι, τα έβαζαν σε χώρες του τρίτου κόσμου, σε ευρωπαϊκές χώρες δεν γίνεται αυτό. Να αναλάβουμε την ευθύνη του χρέους μας αλλά με όρους που να μένει κάτι.

Πηγή